شعر هایم را با رفتنت شبیه به دکلمه کرده ای

امید داشتم که بمانی و عشق را برایم توصیف کنی

اما تو آنچنان بی رحمانه نگاهت را از من بریدی

که مرا مجنون تر از گذشته کرده ای !

هر شب میان کودکی هایم پرسه میزنم

تا که شاید تو را لحظه ای ببینم

اما وقت دیدنت که میشود

خورشید غروب میکند

و من میمانمو سایه ای

که صاحبش هیچ وقت نبوده !!

تو را ساخته ام    .    فقط برای اینکه

تنهاییم را با تو قسمت کنم

ای عشق همیشه من

ای نیست من